هدف اصلی این پژوهش، مدل یابی اثربخشی منابع اطلاعاتی و کانال های ارتباطی بر رفتار عملیات مناسب کشاورزی ((GAP)) در راستای توسعه پایدار باغات مرکبات استان مازندران بود. پژوهش از نوع کاربردی و جامعه آماری آن شامل 122361 باغدار مرکبات در روستاهای مربوط به 12 شهرستان استان مازندران بود. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران به تعداد 290 نفر تعیین گردید و نمونه گیری به روش طبقه ای تصادفی با انتساب متناسب انجام شد. ابزار پژوهش پرسشنامه ای بوده که روایی (صوری و محتوایی) آن بر اساس نظر جمعی از کارشناسان کشاورزی پایدار، اعضای هیأت علمی گروه ترویج و آموزش کشاورزی و گروه مدیریت و توسعه کشاورزی دانشگاه تهران تأیید گردید و روایی تشخیصی با استفاده از شاخص میانگین واریانس استخراج شده و پایایی پرسشنامه با استفاده از محاسبه آلفای کرونباخ و نیز پایایی ترکیبی تأیید گردید. برای تبیین اثرگذاری و اثرپذیری منابع اطلاعاتی-ارتباطی و رفتار عملیات مناسب کشاورزی از یکدیگر از روش مدل سازی معادلات ساختاری با نرم افزار لیزرل نسخه 8. 80 استفاده گردیده است. مطابق یافته ها منابع و کانال های شفاهی و چهره به چهره، منابع و کانال های نوشتاری، منابع و کانال های دیداری-شنیداری، منابع و کانال های مجازی و الکترونیکی قادرند 66% از واریانس به کارگیری (GAP) در توسعه پایدار باغات را تبیین نمایند. داشتن اطلاعات کافی در مورد فناوری، باغداران را به تصمیم گیری بهینه و مناسب جهت پذیرش فناوری پایدار قادر می سازد. ازاین رو پیشنهاد می شود ایجاد بانک های اطلاعاتی و بهره گیری از کانال های ارتباطی حضوری از کارشناسان و فروشندگان نهاده های کشاورزی خبره و متخصص، کارکنان ترویج، خدمات مشاوره ای بخش خصوصی، امکان استفاده بیشتر باغداران از منابع اطلاعاتی معتبر با توجه به نیازها و ضرورت ها و سطح بندی آموزش به صورت عمومی و تخصصی در فناوری های (GAP) برای باغداران موردتوجه قرار گیرد.

هدف اصلی این پژوهش، بررسی موانع عمده پذیرش و به کارگیری فناوری های (GAP) در راستای پایداری باغات مرکبات استان مازندران بود. پژوهش از نوع کاربردی و جامعه آماری آن شامل 122361 باغداران مرکبات در روستاهای مربوط به 12شهرستان استان مازندران بود. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران به تعداد 290 نفر تعیین گردید و نمونه گیری به روش طبقه ای تصادفی با انتساب متناسب انجام شد. ابزار پژوهش پرسشنامه ای بوده که روایی (صوری و محتوایی) آن بر اساس نظر جمعی از کارشناسان کشاورزی پایدار، اعضای هیات علمی گروه ترویج و آموزش کشاورزی و مدیریت و توسعه کشاورزی دانشگاه تهران تایید گردید و پایایی پرسشنامه با استفاده از محاسبه آلفای کرونباخ (بالاتر از 7/0) تایید شد. با توجه به نتایج تحلیل عاملی پنج عامل موانع اطلاعاتی-مهارتی، موانع زیرساختی-نهادی، موانع حمایتی-اقتصادی، موانع روانشناختی، موانع مدیریتی-نظارتی مهمترین موانع بکارگیری فناوری های (GAP) در راستای پایداری باغات مرکبات بودند. پنج عامل مذکور توانسته اند 27/68 درصد از کل واریانس متغیرها را تبیین نمایند.

متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد، لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

عملیات مناسب کشاورزی ((GAP)) یکی از راه کارهایی است که اخیرا در راستای دستیابی به توسعه پایدار توسط سازمان های بین المللی مانند FAO مطرح شده است. هدف کلی این تحقیق، بررسی موانع به کارگیری استاندارد گپ جهانی در ایران می باشد. تحقیق از نوع کاربردی، روش آن، توصیفی، پیمایشی بوده و ابزار تحقیق پرسشنامه می باشد. جامعه آماری تحقیق، 60 نفر از کارشناسان و مدیران ستادی معاونت باغبانی وزارت جهاد کشاورزی، کارشناسان سازمان استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران و همچنین کارشناسان ستادی سازمان نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی در امور استانداردهای کشاورزی می باشند. به دلیل کوچک بودن جامعه آماری سرشماری صورت گرفت و در نهایت 50 پرسشنامه جمع آوری و تجزیه و تحلیل شد. روایی پرسشنامه توسط اعضای هیات علمی گروه ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران تایید شد و اعتبار پرسشنامه از طریق آزمون آلفای کرونباخ به میزان 0.93 گزارش گردید. نتایج تحلیل عاملی، موانع را به شش عامل پنهان تقسیم بندی نمود که با توجه به ماهیت متغیرهای سازنده هر عامل نام گذاری شدند. این عوامل شامل موانع ساختاری- سازمانی؛ نگرشی و عدم آگاهی تولیدکنندگان و مصرف کنندگان؛ پژوهشی؛ اقتصادی؛ تجارت و بازاریابی؛ و موانع مربوط به بخش خصوصی و رسانه های جمعی که 58.44 درصد از واریانس را تبیین نمودند، می باشند.

استفاده بی‏رویه از نهاده‏های شیمیایی، نگرانی‏های فزاینده‏ای را در بخش کشاورزی، محیط زیست و حفاظت از منابع، صادرات محصولات کشاورزی به‏وجود آورده است. امروزه بحث حفظ محیط زیست، یکی از چالش های مهم بشر می باشد و تولید محصولات کشاورزی سالم همراه با رعایت استانداردهای جهانی همگام با حفظ محیط زیست در دستیابی به پایداری و کشاورزی پایدار مورد توجه قرار گرفته است. در راستای این مهم پژوهش حاضر با هدف کلی شناسایی عوامل تاثیرگذار بر بکارگیری عملیات کشاورزی پایدار در میان کشاورزان شهرستان خرم‏‏آباد انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی کشاورزان شهرستان خرم‏آباد بود (N= 40000). حجم نمونه با استفاده از جدول نمونه‏گیری کرجسی و مورگان 380 نفر از کشاورزان با روش‏ نمونه‏گیری طبقه‏ای با انتساب متناسب برای مطالعه انتخاب شدند. ابزار اصلی پژوهش پرسشنامه‏ای بود که روایی آن توسط پانل متخصصان و پایایی آن توسط ضریب آلفای کرونباخ تایید شد. تجزیه و  تحلیل داده‏ها در دو بخش آمار توصیفی و استنباطی توسط نرم افزار SPSS انجام شد. در بخش توصیفی از آماره‏های میانگین، انحراف معیار و ضریب تغییرات استفاده شد و در بخش استنباطی از مقایسه میانگین‏ها، ضریب همبستگی و رگرسیون گام به گام بهره گرفته شد. نتایج نشان داد که کشاورزان مورد مطالعه عملیات کشاورزی پایدار را به خوبی بکار نمی‏گیرند و رفتارهای «عدم آتش زدن بقایای گیاهان زراعی» و «استفاده از کودهای زیستی و بیولوژیک» بیش از سایر عملیات کشاورزی پایدار بکار گرفته‏اند. علاوه بر این نتایج رگرسیون نشان داد که پنج متغیر سرمایه اجتماعی، خودکارآمدی، هنجار اخلاقی، نگرش و کانال‏های ارتباطی قادرند 9/41 درصد از واریانس عملیات کشاورزی پایدار را تبیین نمایند. بنابراین، به طور کلی می‏توان گفت عوامل اقتصادی همیشه تعیین کننده رفتار مناسب در بخش کشاورزی نیست و محدودیت و مشوق‏ها نمی‏تواند رفتار پایداری را در محیط ایجاد کند بلکه عوامل اجتماعی و روانشناختی می‏تواند به مراتب اهمیت بیشتری داشته باشد.

متن کامل مقاله های این شماره به زبان انگلیسی می باشد، لطفا برای مشاهده متن کامل مقالات به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

زمینه و هدف: اخذ استاندارد خصوصی (Good Agricultural Practice) برای گواهی محصول سالم در بسیاری از مزارع کوچک و متوسط ​​در میان کشاورزان خرده پا به دلیل هزینه ها دور از دسترس می باشد. Group(GAP)گزینه جایگزین مورد انتظاری را که در آن بهره برداران و تعاونی های کشاورزان می توانند هزینه صدور گواهینامه را به صورت تسهیم هزینه و مشترک پرداخت کنند، فراهم نموده است. بنابراین هدف از این پژوهش تببین راهبردهای توسعه استاندارد (GAP) با تاکید بر Group(GAP) در سیستم تولید برنج استان مازندران بود. روش شناسی/رهیافت: پژوهش حاضر کیفی و تجزیه و تحلیل داده ها با روش تحلیل محتوای کیفی از مصاحبه های عمیق و نیمه ساختارمند با استخراج کدها، مفاهیم و طبقه بندی مقوله ها، طی فرایندی سه مرحله ای کدگذاری باز، کدگذاری محوری وکدگذاری انتخابی از طریق نرم افزار مکس کیودا انجام شد. برای جمع آوری داده ها، 18 نفر از کارشناسان و متخصصان سازمان جهاد کشاورزی و مدیران شرکت تعاونی شالیکاران استان مازندران به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. یافته ها و نتیجه گیری: بعد از استخراج مفاهیم تحلیل محتوای مصاحبه ها در مرحله نخست کُدگذاری نه کُد مفهومی از 30 کد اولیه شناسایی شد که پس از پالایش و ادغام، کُدها در سه مقوله فرعی طبقه بندی شدند. این مؤلفه ها مشتمل بر سیستم گواهی (GAP) گروهی، توسعه برنامه های (GAP) دولتی و توسعه (GAP) خصوصی می باشد. در گواهی های گروهی دو بعد توسعه سیستم قراردادی و خرید تضمینی، توسعه شرکت تعاونی تولید محصول سالم توجه شده است. در این راستا تقویت تشکل ها و تعاونی تولید کشاورزان و صادرکنندگان به طور ویژه تقویت تشکل های کشاورزان جوان و زنان پیشنهاد می شود. اصالت/نوآوری: با توجه به اهمیت موضوع استاندارد (GAP) و مشکلات کشاورزان در تأمین هزینه های ممیزی و استقرار گواهی (GAP)، تاکنون مطالعه جامعی در ایران از توسعه راهبردهای عملیاتی استقرار (GAP) و Group(GAP) به عمل نیامده است. بنابراین تحقیق حاضر تلاشی برای ارائه چارچوبی مفید در تبیین راهبردهای توسعه استاندارد (GAP) با مشارکت کشاورزان در اتخاذ سیستم گواهی‎های دولتی، خصوصی، گروهی و تعاونی است.